Przeczytaj komentowany artykuł

RE: Co my wiemy o szczęściu?

Autor: wmet   Data: 2008-01-18, 16:55:38               

Ciesze sie, ze taki temat zostal podjety.Ciesze sie autentycznie, bo wlasnie jestem szczesliwa i chcialabym aby wszyscy tego doswiadczali. Moja droga do szczescia nie byla zamierzona. Po usamodzielnieniu sie dzieci i smierci meza, mieszkalam sama. Poniewaz jestem osoba bardzo dociekliwuja i poszukujaca, bardzo duzo czytalam przewaznie ksiazki filozoficzne.Interesuje mnie czlowiek i wszystko,co jego zycia dotyczy. Otarlam sie o buddyzm, islam i inne religie. Zafascynowala mnie medytacja i jej konsekwencje.Kupilam ksiazke "ZEN" nie pamietam autora i zaczelam medytowac wedlug opisu, zawartego w niej. Medytowalam 1,5 roku codziennie rano i wieczorem po 20 minut. Dzisial sama sie dziwie skad bylo we mnie tyle samozaparcia. Pewnego razu nie moglam wejsc w medytacje, ktora dotychczas wykonywalam bez zadnego trudu. Powiedzialam wiec ot tak, bezwiednie: "Boze, czy ja cos zle robie, pomoz mi".W tym momencie doznalam pewnej sytuacji mistycznej, ktora spowodowala moje nawrocenie. Dotychczas nie praktykowalam. Uwazalam sie za ateistke. Moja dalsza droga byla i jest tylko z Bogiem. Nie jestem fanatyczka, lecz powiem otwarcie zawierzylam moje zycie Bogu, pracuje nad soba a Bog jest moja podpora. Prosze mi wierzyc Bog jest tak dobry, ze za nasze niewielkie ofiary daje bardzo duzo.Nie boje sie juz zycia, bo zaufalam i jak dotad nie zawiodlam sie. Kazdego dnia dziekuje Bogu za wszystko, co daje mi zycie. Mam niewiele i nie oczekuje niczego, bo mam wszystko co jest mi do zycia potrzebne.
Mysle, ze moge zacytowac Spinoze:
"Trwale szczescie moze dac znalezienie-metafizycznej kotwicy-, ktora dla Spinozy okazala sie mistycznym przezyciem jednosci z Bogiem i zarazem switem. Dalo mu ono trwale uczucie pelni, spokoju i radosci, dzieki ktoremu mogl cieszyc sie dobrymi zdarzeniami, nie obawiac zagrozen, jakie niesie codzienne zycie".
Serdecznie pozdrawiam.

Odpowiedz