Przeczytaj komentowany artykuł

RE: Zapomnieć? Przebaczyć? Pożegnać się? Czyli o celach terapii DDA

Autor: eewwa   Data: 2011-03-07, 12:22:02               

Witam wszystkich. Nie chodze na terapie,choc mam zamiar.Jestem DDA,ale nigdy nie uciekalam przed przeszloscia> W moim domu to matka byla i nadal jest alkoholiczka. Ale nie to bylo problemem kiedy bylam mala. Pamietam ciagle klotnie,zdrady ojca i ciagle wyzwiska w moim kierunku. Ojciec zostawil matke kiedy juz z bratem bylismy dorosli. Ale ona nie pozwala sobie pomoc i twierdzi,ze problemu nie ma.A pije juz od 17 lat.
Wiem co to znaczy zyc pod dachem z matka alkoholiczka i wspolczuje wszystkim,ktorzy tez tak maja.
Sama od tego ucieklam,wyjechalam za granice i teraz wiem,ze zyje. Ale niestety dalej jestem 'powiazana' z matka. Mam coreczke ,ktora wlasnie skonczyla rok i z calego serca chce,zeby miala lepiej jak ja. Niestety przeszlosc sie za mna toczy jak wielkie kolo. Jestem osoba nerwowa i to bardzo.Irytuje sie z byle powodu i wybucham w najmniej oczekiwanym momencie. Ubolewam nad tym,ale wiem,ze jesli bede nad soba pracowac,to to zmienie. Kazdego dnia z tym walcze,wlasnie dla mojej coreczki,nie chce byc jak moja matka.Choc nie mam pociagu do akoholu,a wrecz nie cierpie ludzi w moim otoczeniu pod wplywem. Chce tez zeby moja corcia miala kontakt z moja matka jako ze swoja babka.Ale czasem sie zastanawiam,cz moja matka jest tego warta..... Jak kiedys wytlumacze mojemu dziecku,ze babcia woli sie napic,jak pobawic z wnuczka.....
Bardzo chce wziasc udzial w sesji DDA,niestety obecna sytuacja nie pozwaa mi na to.Ale jak tylko wrocimy do Polski,napewno sie zglosze.Poki co staram sie szukac wsparcia w literaturze.Ale samemu bardzo ciezko. W grupie sila !!!!!

Odpowiedz