Artykuł

Maria Ryś

Maria Ryś

Niepotrzebna polityka prorodzinna


Z wielkim entuzjazmem świętowano w Pałacu Prezydenckim podpisanie tzw. ustawy żłobkowej, ustalonej w trybie priorytetowym, tak szybkim, że nawet nie wszystkie media uchwyciły tempo prac, nie mówiąc o ogóle społeczeństwa, które o pracach nad ustawą, a zwłaszcza o tym, co zawiera, nie słyszało niemalże zupełnie.

Niemniej jednak dzień 23 lutego 2011 roku miał przejść do historii jako ten dzień, który wieńczy prace pochylających się nad dobrem rodziny, nad dobrem małego dziecka, o czym wielokrotnie można było usłyszeć w czasie przemówień po podpisaniu ustawy oraz w trakcie parogodzinnych obrad po tym wydarzeniu, transmitowanych na żywo z Pałacu.

Rozwój sieci żłobków, jaki dzięki ustawie nastąpi, procentowa zmiana liczby maluchów w zinstytucjonalizowanych formach opieki nad dzieckiem do lat 3 - z 2% do 30% zalecanych przez unijną tzw. strategię lizbońską, wydanie ponad 40 mln złotych w tym roku, 60 mln w przyszłym, a 90 mln w następnym, mają przyczynić się do poprawy sytuacji materialnej kraju i do realizacji zawodowej młodych matek. A może nawet ta ustawa pozwoli na rozpoczęcie w Polsce procesu wychodzenia z zapaści demograficznej, bo stanie się zachętą skierowaną do młodych ludzi do podjęcia do rodzicielstwa...

Sytuacja w kraju wygląda poważnie - to nie tylko zapaść demograficzna, ale i dziura budżetowa, a więc problemy bardzo ważne i trudne, decydujące o przyszłości narodu, nad którymi rzeczywiście trzeba się z troską pochylić i podjąć zdecydowane i skuteczne działania, zanim nie będzie za późno. Bo przecież problemy demograficzne już teraz, coraz mocniej ujawniają swe złowrogie oblicze - zamykane są szkoły, boiska, świetlice z powodu braku dzieci...

Problem jest więc bardzo ważny.

Tylko, czy ten krok, tak pospiesznie uczyniony, rzeczywiście jest jakimkolwiek rozwiązaniem, a więc - czy jest krokiem właściwym, uczynionym we właściwym kierunku?

Aby rozwijały się szkoły, aby miał kto po boiskach biegać - potrzeba rodzących się dzieci - a ustawa żłobkowa do tego zachęci - przekonują ministrowie.

Czy rzeczywiście?

Irena Koźmińska, prezes fundacji "ABC XXI - Cała Polska czyta dzieciom" powiedziała w wywiadzie dla Metra, że ta ustawa "To jak budowanie domów na terenach powodziowych - może i tanio, tyle że nikt nie patrzy, jakie będą skutki".

Co zakłada ustawa żłobkowa? Przyjmuje, że: "Opieka w tej placówce ma trwać maksymalnie 10 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia tego czasu za dodatkową opłatą". "Jeden opiekun będzie mógł zajmować się maksymalnie ośmiorgiem dzieci" - warto tu podkreślić - w wieku 5 miesięcy do 3 lat!

Zastanawiałam się jak opiekunka wyjdzie na spacer z ośmioma maluchami równocześnie, czy nie trzeba by jak najszybciej opatentować wózki ośmioosobowe. No chyba, że będzie miała wśród maluchów dziecko niepełnosprawne, wtedy może zajmować się - zgodnie z ustawą - tylko piątką, ale też przez cały dzień. Piątka dzieci przypadnie opiekunce także wtedy, gdy w grupie będzie miała same maluchy od pół roku do roku. Zgodnie z ustawą - piątka maleńkich dzieci przypadająca na jedną osobę!

Czy jest to możliwe? Poprosiłam żłobki, aby zgodziły się na eksperyment - ośmioro maluchów, jedna opiekunka... i ja za kamerą - przez cały dzień. Chciałam zobaczyć czy jest możliwa wtedy opieka, troska o rozwój, z zwłaszcza ta szczególna troska o edukację (bo właściwa troska o edukację - to był jeden z koronnych argumentów przemawiających za potrzebą, wręcz koniecznością! wprowadzenia żłobków).

Na moją prośbę o możliwość nakręcenia filmu - pt. "8 na 1 przez 10" (ośmioro maluchów, jedna opiekunka przez 10 godzin) odpowiedzi oburzonych dyrektorów żłobków były jednomyślne:
- "Czy pani oszalała! Mamy narażać życie i zdrowie dziecka dla psychologicznych zwariowanych eksperymentów?!"

Mam świadomość - to zwariowany pomysł, narażający życie i zdrowie dzieci. Przepraszam wszystkie żłobki, przepraszam rodziców, wychowawców! Jest mi ogromnie wstyd za tych, którzy w wielkim pośpiechu, bez społecznych konsultacji, a nawet pomimo gorących protestów nas, psychologów z całego kraju (protest podpisało kilkudziesięciu psychologów i psychiatrów z całej Polski, w tym wielu profesorów i doktorów) taką ustawę zafundowali polskim rodzinom, polskim dzieciom... Jest mi za nich wszystkich ogromnie wstyd... To nie moja propozycja jednorazowego eksperymentu - to wielki, narodowy eksperyment na polskich dzieciach, który będzie realizowany każdego dnia...

Nie będzie więc filmu "8 na 1 przez 10" z dedykacją dla rodziców, którzy będą mieli podjąć decyzję, oddać czy nie oddać swoje dziecko do żłobka.

Zatroskani pracownicy żłobków poradzili - przecież można zrobić badania ogólnopolskie. Dowiemy się z nich, co tak naprawdę myślą Polacy o żłobkach, czy żłobki są tym rozwiązaniem, które zachęci ich do rodzicielstwa...

Rozpoczęliśmy więc ogólnopolskie badania.

Wśród wielu pytań było i to - o motywacje prokreacji. Odpowiedzi były jednoznaczne - najważniejszym czynnikiem, który może zachęcić młodych ludzi do rodzicielstwa, jest właściwa polityka prorodzinna państwa, a tej niestety brak!

W naszych badaniach zapytaliśmy także - czy oddanie dziecka do żłobka - może być źródłem stresów. I tutaj nawet najwięksi "żłobkowi entuzjaści" udzielający odpowiedzi stwierdzali, że tak! Oddanie dziecka do żłobka jest źródłem stresów! W tym kontekście warto nawiązać do bardzo ciekawego referatu wygłoszonego w Pałacu Prezydenckim po podpisaniu ustawy - o rozwoju struktur mózgowych u małego dziecka i o tym, że rozwój może być poważnie zakłócony przez biedę, stres... Podkreślano, że straty w tej dziedzinie nie da się nadrobić, a traumy przeżyte przez dziecko mogą boleśnie wpływać na dalsze jego życie. Przemilczano jednakże to, że oddzielenie od matki w proponowanym w podpisanej ustawie "żłobkowym wychowaniu", stanie się źródłem wielkiego stresu, które może przynieść niepowetowane szkody w całym dalszym życiu tak wychowywanego pokolenia. Za skutki tej ustawy zapłacą nie tylko dzieci, zapłacą rodzice - bolesną cenę - braku więzi z własnym dzieckiem, zapłaci całe społeczeństwo - pokoleniem wychowywanym jak za czasów komunizmu. Wydawało się, że przerabialiśmy już tę lekcję, bolesną, bardzo bolesną - niestety okazuje się, że nie wyciągnęliśmy z niej żadnych wniosków...

A może trzeba powracać do jeszcze wcześniejszej historii, może aż do Kochanowskiego: "Nową przypowieść Polak sobie kupi, że i przed szkodą i po szkodzie głupi..."

Na zakończenie warto jeszcze wspomnieć o przebiegu ogólnopolskich badań "Postawy wobec prokreacji"...

Na pewnym etapie badań włączyli się w nie bardzo mocno "entuzjaści ustawy", mocno i zdecydowanie, bo koniecznie chcieli "poprawić" uzyskiwane wyniki. Skąd to wiadomo, skoro badania są prowadzone przez internet, skoro są anonimowe?

To prawda, badania są całkiem anonimowe, ale w bazie danych zapisywane są numery IP komputerów. Stąd wiemy, że z tych samych komputerów wielokrotnie były wpisywane wciąż te same odpowiedzi - że żłobek jest lepszy od rodziny, że społeczeństwo nie oczekuje polityki prorodzinnej, że oczekuje jedynie żłobków, żłobków, i że jedna opiekunka poradzi sobie z ośmiorgiem dzieci przez 10 godzin dziennie...

Nie będzie więc - jak mieliśmy nadzieję - rzetelnych wyników, ale można już teraz ogłosić prosty wniosek i to wniosek z całą pewnością poparty "badaniami" - polityka prorodzinna jest niepotrzebna, wystarczą społeczeństwu żłobki - i tylko tego oczekiwaliśmy, my wszyscy - 8 na 1 przez 10.




Sonda

Ile niemowląt i maluchów w wieku do lat 3 można powierzyć na 10 godzin w żłobku opiekunce bez kwalifikacji zawodowych?


Opublikowano: 2011-03-05



Oceń artykuł:


Skomentuj artykuł
Zobacz komentarze do tego artykułu