Forum dyskusyjne

Przeczytaj komentowany artykuł

RE: Czym jest wybaczanie?

Autor: solaris   Data: 2008-07-28, 08:49:43               

Myślę, że wiem aż nadto dobrze co to jest wybaczanie, nie wiem tylko czy postępuję słusznie, czy aby nie jestem zbyt wyrozumiały. Od roku jestem ponownie żonaty. Żonę poznałem dwa lata temu. Gdy ją poznałem mieszkała u konkubenta, z którym w tym czasie już skończyła. Pewnego dnia zamieszkała u mną. Po pewnym czasie okazało się, że jest bardzo wybuchowa. Po 2 miesiącach wspólnego zamieszkiwania wróciła do mieszkania byłego konkubenta. Ja bardzo to przeżyłem, bowiem byłem już zaangażowany emocjonalnie i starałem się byc dobry dla swojej partnerki. Po pewnym czasie (wspólne maile, czaty)wróciła do mnie. Pewnego dnia oświadczyłem się jej i wręczyłem pierścionek zaręczynowy. Okazało się, że byłem pierwszym mężczyzną w jej życiu, który coś takiego uczynił (lat 39, wcześniej była dwukrotnie zamężna). Po pewnym czasie znowu - już jako narzeczona - uciekła. W tym czasie byliśmy nękani mailami, a nawet telefonami od byłego konkubenta, co strasznie mnie irytowało. Ponownie uciekła do niego. 26 maja wzięliśmy ślub. Po dwóch tygodniach z powodu drobiazgu doprowadziła do awantury i znowu uciekła do mieszkania konkubenta. Ja byłem zaszokowany i zniesmaczony całą sytuacją. Analizowałem swoje "grzechy" i nie znalazłem niczego co usprawiedliwiałoby taki czyn. Okazało się, że w czasie gdy żona była jeszcze w związku z tym konkubentem, on doprowadził ją do depresji i nerwicy lękowej. Przerwała leczenie, o czym nie wiedziałem, gdy ją poznałem. Takich ucieczek i powrotów do mnie było osiem, w tym4 po ślubie! Każda z tych ucieczeh oznaczała dla mnie dramat, uczucie zazdrości - w końcu kontaktówała się z byłym kochankiem, który ją podjudzał i u niego mieszkała. Ostatnia ucieczka przekroczyła jednak granice, których myślałem nie da się już przekroczyć. Teraz gdy wróciła wiem co się stało. 7 maja posprzeczaliśmy się (w tym czasie znowu przerwała leczenie, bowiem od anafranilu bardzo przytyła) i skontaktowała się z byłym konkubentem. Ten wiedząc, że po wyciszeniu znowu do mnie wróci (a jemu ciągle zależy na jej powrocie) zasugerował jej, żeby o kłótni powiadomiła policję i żeby mnie aresztowali. Tak też zrobiła. Następnego dnia, gdy pracowałem przy komputerze wtargneli do mnie policjanci i zakuli w kajdanki nie podając nawet przyczyny. W trakcie interwencji, jeden z nich kopnął mnie w nogę od tyłu, podcinając tak, że upadłem uderzając głową (skronią) o biurku, bez podparcia, bo w tym czasie ręce trzymali mi już z tyłu. Później zawieźli mnie do komisariatu gdzie siedziałem na ziemi za kratami, a potem do aresztu. Następnego dnia mnie zwolnili, wcześniej zawieźli jednak do prokuratury. Tam usłyszałem zarzuty o jakich w koszmarach nie śniłem: że groziłem żonie zabójstwem, że znęcałem się nad nią fizycznie i psychicznie, że popychałem policjantów i wyzywałem obraźliwie. Wsszystko to było wyssane palca, niczego takiego nie było (bardzo dbałem o żonę i byłem pierwszą osobą w jej życiu, która o nią tak dbała - sama to stwierdzała. Teraz wiem skąd wzięły się te zarzuty - to policjant z interwencji podpowiadał jej co ma zeznawać by mnie załatwić.
Obecnie mieszkamy znowu razem, żona ponownie podjęła leczenie (xetonar + chlorprotixen).
Jej ponownie, mimo całej traumy, zdrady i zagrożemnia jakie na mnie sprowadziła wybaczyłem. Ale nigdy nie wybaczę byłemu konkubentowi jego intrygi, a na pewno nie spocznę dopóki policjant, który namawiał żonę do składania fałszywych zeznań będzie w szeregach policji. Przy tym poziomie etyki, mogę sobie wyobrażać, że dla premii, awansu, któregoś dnia podrzuci komuś narkotyki. Zastanawiam się też ilu biedaków z powodu niego siedzi niewinnie? Teraz wiem na pewno, że w polkich więzieniach siedzi wiele niewinnych osób!!! Ja sobie poradzę, bo potrafię walczyć, ale nie wszyscy. I tych mi żal. Dlatego uważam, że żonie mogłem wybaczyć, dla zasady - jej szkodliwość ograniczyła się do jednej osoby - do mnie. Natomiast policjant, jako funkcjonariusz państwowy, osoba zaufania publucznego musi być jak żona Cezara. Jego działania mogą być niebezpieczne dla wielu niewinnych osób - dlatego jemu nie wybaczę i będę dążył do usunięcia go z Policji. To tyle o wybaczaniu.

Odpowiedz

Sortuj:     Pokaż treść wszystkich wpisów w wątku